عاشق و آشغ

نشانه

صفحه نخست پروفایل مدیر وبلاگ پست الکترونیک آرشیو مطالب عناوین مطالب

درباره وبلاگ

بنام آفریننده اندیشه ها توانا بود هر که دانا بود زدانش دل پیر برنا بود دوستان عزیز سلام! امیدوارم اندیشه سبزتان همیشه سبز باشد و رازیانه افکار تان همیشه مروارید وار در حال رستن و تکامل، قدم تان را به این وبلاگ گرامی میدارم. سعی من در صفحات مجازی جادوی" وبلاگ نویسی" هم سرگرمی و هم مطالبی که باهدف ارایه اطلاعات مفید ( تا جای که توان داشته باشم) در زمینه های مختلف ( اجتماعی، تاریخی، دینی، فرهنگی، سیاسی و اقتصادی) می باشد که در تدوام این کار به دیدگاه های عالمانه و منصفانه شما نیاز دارم تا با لطف خود اشتباهات من را تذکرداده و از نقطه نظرات مفید شما در بهینه سازی کیفیت و کمیت مطالب استفاده خواهم کرد.

آخرین مطالب

آرشيو وبلاگ

نويسندگان

مصطفی احمدی

عاشق و آشغ

یک شنبه 27 شهريور 1390برچسب:,

:: 13:47 :: نويسنده : مصطفی احمدی

تا که پرسیدم ز منطق، عشق چیست
در جوابم اینچنین گفت و گر یست
لیلی و مجنون همه افسانه اند
عشق، تفسیری ز زهرا و علیست

آشغ: از وقتی او به قلبم پا نهاده به هرطرف نگاه می کنم او نو می بینم، اینطور نمیشه باید بهش برسم.

عاشق: اگه خدا اونو برای همراهی من آفریده باشه از وقتی به اون برسم تا آخر عمرم، تنها اونو خواهم دید.

آشغ: زیباتر از او کسی رو ندیدم.
عاشق: با کمال تر و انسان تر از او ندیدم.

آشغ: نمی دونم چطور بهش ثابت کنم عاشقش(آشغش) هستم.
عاشق: می دونم بهتر از هر کسی از دلم خبر داره.

آشغ: به هرقیمتی باشه باید اونو بدست بیارم.
عاشق: حتی به قیمت از دست دادنش برای خوشبختیش تلاش خواهم کرد.

آشغ: برای رسیدن به او حاضرم تمام پلهای پشت سرمو خراب کنم.
عاشق: اگه رسیدن به او پلی به سمت تعالی هر دوی ماست آرزو میکنم خدا مارو بهم برسونه.

آشغ: خدایا مارو بهم برسون.
عاشق: خدایا ما را با هم به خودت برسون.

خدایا یاریم کن تا عاشق باشم نه آشغ!

نظر شما چیه؟

لطفاً نظر بدید

لیوان را زمین بگذار.....

دو شنبه 21 شهريور 1390برچسب:,

:: 15:8 :: نويسنده : مصطفی احمدی

   استادي در شروع كلاس درس ليواني پر از آب را به دست گرفت آن را بالا برد تا همه ببينند بعد از شاگردان پرسيد :
به نظر شما وزن اين ليوان چقدر است؟"
شاگردان جواب دادند : 50 گرم ، 100 گرم ، 150 گرم ......
استاد گفت من هم بدون وزن كردن نمي دانم دقيقا وزنش چقدر است. اما سوال من اين است:
اگر من اين ليوان آب را چند دقيقه همينطور نگه دارم چه اتفاقي مي افتد؟
   شاگردان گقتند هيچ اتقاثي نمي افتد..
    استاد پرسيد: اگر آن را چند ساعت همينطور نگه دارم چه؟
يكي از شاگردان گقت:   دستتان كم كم درد مي گيرد...
حق با توست . حالااگر يك روز تمام آن را نگه دارم چه؟ "
شاگرد ديگري جسارتا گفت: دستتان بي حس مي شود.

عضلاتتان به شدت تحت فشار قرار مي گيرد و فلج مي شويدو مطمئنا كارتان به بيمارستان خواهد كشيد"
و همه شاگردان خندیدند.
استاد گفت : خيلي خوب است اما آيا در اين مدت وزن ليوان تغيير كرده است؟
شاگردان جواب د ادند : نه
پس چه چيز باعث درد عضلات مي شود؟ در عوض من چه كنم؟
شاگردان گيج شدند. يكي از آنها گفت : " ليوان را زمين بگذاريد"

استاد گفت : " دقيقا ! مشكلات زندگي هم مثل همين است.
اگر آنها را چند دقيقه در ذهن تان نگه داريد ، اشكالي ندارد..
اما مشكل وقتي به وجود مي آيد كه تصميم ميگيريم مشكلاتمان را، چه سبك چه سنگين مدتها در ذهن

نگه داريم.

اطلاعیه

شنبه 17 شهريور 1390برچسب:,

:: 13:30 :: نويسنده : مصطفی احمدی

سفارت مکسیکو در تهران طی یادداشت مورخ ۲۰ جولای ۲۰۱۱ خویش ، فراخوان دولت
مکسیکو برای اعطای بورس به دانشجویان خارجی برای سال ۲۰۱۲ را ارسال داشته است
که این فراخوان سه نوع بورس در قلب برنامه های ویژه چند جانبه و دو جانبه را در
بر دارد، قوانین و شرایط احراز این بورسها به همراه فورم های مورد نیاز که باید
خانه پری شود در سایت زیر وجود دارد.

برای اطلاعات بیشتر به ادامه مطلب رجوع نمایید

ادامه مطلب ...

چنگیز وشاهینش

دو شنبه 14 شهريور 1390برچسب:,

:: 21:57 :: نويسنده : مصطفی احمدی

یک روز صبح، چنگیزخان مغول و درباریانش برای شکار بیرون رفتند.

همراهانش تیرو کمانشان را برداشتند و چنگیزخان شاهین محبوبش را

روی ساعدش نشاند. شاهین از هر پیکانی دقیق تر و بهتر بود،

چرا که می توانست در آسمان بالا برود و آنچه را ببیند که انسان نمی دید.

اما با وجود تمام شور و هیجان گروه، شکاری نکردند.

چنگیزخان مایوس به اردو برگشت، اما برای آنکه ناکامی اش باعث تضعیف

روحیه ی همراهانش نشود، از گروه جدا شد و تصمیم گرفت تنها قدم بزند.

بیشتر از حد در جنگل مانده بودند و نزدیک بود خان از خستگی و تشنگی از پا در بیاید.

گرمای تابستان تمام جویبارها را خشکانده بود و آبی پیدا نمی کرد،

تا اینکه ? معجزه! ? رگه ی آبی دید که از روی سنگی جلویش جاری بود.

خان شاهین را از روی بازویش بر زمین گذاشت و جام نقره ی کوچکش را

که همیشه همراهش بود، برداشت. پرشدن جام مدت زیادی طول کشید،

اما وقتی می خواست آن را به لبش نزدیک کند،

شاهین بال زد و جام را از دست او بیرون انداخت.
چنگیز خان خشمگین شد، اما شاهین حیوان محبوبش بود، شاید او هم تشنه اش بود. جام را برداشت، خاک را از آن زدود و دوباره پرش کرد. اما جام تا نیمه پر نشده بود که شاهین دوباره آن را پرت کرد و آبش را بیرون ریخت.
چنگیزخان حیوانش را دوست داشت، اما می دانست نباید بگذارد کسی به هیچ شکلی به او بی احترامی کند، چرا که اگر کسی از دور این صحنه را می دید، بعد به سربازانش می گفت که فاتح کبیر نمی تواند یک پرنده ی ساده را مهار کند.
این بار شمشیر از غلاف بیرون کشید، جام را برداشت و شروع کرد به پر کردن آن. یک چشمش را به آب دوخته بود و دیگری را به شاهین. همین که جام پر شد و می خواست آن را بنوشد، شاهین دوباره بال زد و به طرف او حمله آورد. چنگیزخان با یک ضربه ی دقیق سینه ی شاهین را شکافت.
جریان آب خشک شده بود. چنگیزخان که مصمم بود به هر شکلی آب را بنوشد، از صخره بالا رفت تا سرچشمه را پیدا کند. اما در کمال تعجب متوجه شد که آن بالا برکه ی آب کوچکی است و وسط آن، یکی از سمی ترین مارهای منطقه مرده است. اگر از آب خورده بود، دیگر در میان زندگان نبود.
خان شاهین مرده اش را در آغوش گرفت و به اردوگاه برگشت.

دستور داد مجسمه ی زرینی از این پرنده بسازند و روی یکی از بال هایش حک کنند:

یک دوست، حتی وقتی کاری می کند که دوست ندارید، هنوز دوست شماست.

و بر بال دیگرش نوشتند:

هر عمل از روی خشم، محکوم به شکست است.

نظر یادتون نره

عید فطر: جشن یک ماه روزه داری

چهار شنبه 8 شهريور 1390برچسب:,

:: 23:59 :: نويسنده : مصطفی احمدی

     خداحافظ ای ماه غفران و رحمت
       خداحافظ ای ماه عشق و عبادت
       خداحافظ ای ماه نزدیکی بر آرزوها
       خداحافظ ای ماه مهمانی حق تعالی
       خداحافظ ای دوریت سخت و جانکاه
       خداحافظ ای بهترین ماه الله

عید فطر؛ عید پایان یافتن رمضان نیست...عید بر آمدن انسانی نو از خاکسترهای خویشتن خویش است؛ چونان ققنوس که از خاکستر خویش دوباره متولد می شود.

اگر در عید فطر در نیابیم که از نو متولد شده ایم؛ اگر تازگی را در روح خود احساس نکنیم عید فطر عید ما نیست!

خوش آمدی مســـــــــــافر! کوله بارت را بر زمین بگذار، کولباری که پر است از ستاره های اجابتی که نیمه شب ها از آسمان زلال نیایش می چیدی.

از راه آمدی ! یک ماه تمام، همسایه ی دیوار به دیوار خدا بودی یک ماه تمام سر بر شانه¬های ملکوت گریستی بندگی ات را ؛ یک ماه تمام میهمان خدا بودی و خدا میزبان تو

وقتی به سفر می رفتی، کوچک بودی، خاکی بودی، قطره ای بودی در جستجوی دریا، جاری شدی تا قطره نمانی تا بزرگ شوی، تا آسمان باشی.

یک ماه تمام تن سپردی به نور، به زلال جاری بخشش به خنکای فواره های استغفار.

یک ماه تمام به دنبال خودت گشتی تا او را بیابی تا لایق شوی، لایق تحیت خدا «سلام قوماً من رب الرحیم»

نام تو را بر پیشانی آسمان حک کرده اند فرشتگان، رستگاری ات را شاد باش میگویند، رحمت از این لبریزتر؟

روز عید توست و عید همسفرانت، عید مسافران بهشت که از جاده رمضان به سر منزل عید فطر رسیده اند.

حس می کنم سبک شده ام؛ یک ماه پرواز در باغ ملکوت، یک ماه شستشوی روح، یک ماه در محضر دوست بودن، شرایط پرواز را مهیا کرده است.

مبادا پس از امروز، در روزمرگی ها غرق شویم و عهدمان را با خدا تا رمضانی دیگر نگاه نداریم!

"استشمام عطر خوش بوی عید فطر از پنجره ملکوتی رمضان گوارای وجود پاکــــــــتان"

گزارش گرامیداشت سالروز استقلال افغانستان توسط مجمع دانشجویان افغانستانی استان قم

سه شنبه 4 شهريور 1390برچسب:,

:: 23:50 :: نويسنده : مصطفی احمدی

ژاپن کشوري است که به دليل برخي ويژگي هاي ملي مانند پيشرفت اقتصادي و انضباط کاري مردمش، مورد تحسين جهانيان است و الگوي برخي کشورهاي در حال توسعه است. افغانستان با کشور آفتاب تابان، در يک واقعه تاريخي، زمان مشترک دارد. استقلال افغانستان و ژاپن در يکسال (1919 ميلادي) اعلام شد. اما تفاوت کنوني چهره اين دوکشور، نشان از تفاوت بسيار در تحولات اجتماعي و مسير تاريخ اين دو بعد از استقلال است. افغانستان در رده بندي توسعه و رفاه زندگي، بسيار پايين تر از ژاپن بوده و در همسايگي يمن قرار دارد. براي بزرگداشت 28 اسد (مرداد) روز استقلال افغانستان، از سوي مجمع دانشجويان افغانستاني استان قم، مجلسي در اين شهر برگزار شد. البته برپايي اين مجلس، دلايل ديگري نيز داشت که باهم گزارشي از آن را مي خوانيم.

برای خواندن گزارش به ادامه مطلب رجوع نمایید

ادامه مطلب ...

موضوعات

پیوندهای روزانه

<-PollName->

<-PollItems->